چکیده:
مقاله حاضر با عنوان تجلی اندیشه اسلامی در شهر با حضور مدرسه در محله به روش توصیفی – تحلیلی – استنباطی به بررسی چگونگی تجلی تفکر و اندیشه اسلامی در محله می باشد. و بر آن است چگونگی تأثیرپذیری کالبد شهر و معماری از جهان بینی و تفکر و اندیشه یک قوم و ملت را کنکاش نماید. و چگونه شهر با نوع تفکر و جهان بینی با ترکیب از فرهنگ و الگوهای رفتاری می تواند معنا و مفهومی متفاوت پیدا نماید. فلسفه زندگی انسان، برگرفته از جهان بینی آن می باشد و جهان بینی اسلام با محوریت توحید و یکتاپرستی معنا و مفهوم خاصی به زندگی مسلمانان بخشیده است و برای هدایت بشریت با ارائه اصول و معیارها و همچنین بایدها و نبایدها طریقتی را برای شریعتی مقدس جهت رسیدن به کمال هستی تبیین نموده است. و قرآن با سوره علق و حکم به «خواندن» به پیامبر (ص) نازل شد و حس تفکر و پرسشگری انسان تهییج شد و در شهر بصورت فضای تربیتی تجسم پیدا نمود. قرآن کریم با دعوت به تفکر و تعقل و ایجاد حس پرسشگری توانسته است از ۱۴۰۰ سال پیش انسان را به تحقیق و پژوهش دعوت نماید. و رفته رفته کالبدی برای آن تعریف نموده و به آن حس مکان و تقدس دهد. و با حضور در محله، معنا و مفهومی خاص به شهر اسلامی داده است. حضور مدرسه در اصل حضور روحیه جستجوگری و پرسشگری دینی است. به گونه ای که فرد قادر به کشف و طرح مسئله، فرضیه ها، گردآوری اطلاعات، توانایی تجزیه و تحلیل یافته ها و نتیجه گیری گردد. در این مقاله با پیش فرض های برگرفته از جهان بینی اسلامی بدنبال معنا و مفهوم حضور مدرسه در مرکز محله براساس تفکر واندیشه اسلامی هستیم و از نقش کاربردی و مادی آن در تئوریهای غربی فراتر رفته و به معنا و چگونگی تجلی تفکر و اندیشه اسلامی در شهر را با حضور مدرسه در محله کنکاش می کنیم.
